Անվան օրերը սրբի օրվա տոնն են, որի պատվին մարդուն տրվել է անուն: Ուղղափառության մեջ և կաթոլիկների շրջանում, մկրտության ժամանակ, մարդուն տրվում է անուն այն սրբի հիշատակին, որի օրը այդ մարդը մկրտվեց:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Մարդու անվանման պահից նա ունի հովանավոր սուրբ, որի անունն այսուհետ պետք է կրի: Անվան ընտրությունը կատարվում է նախքան Մկրտության հաղորդության կատարումը, այնպես որ դուք պետք է պատրաստվեք և ծանոթանաք սրբերի կյանքին (դրանց մի քանիսը կարող են լինել): Ուսումնասիրեք այն սրբի կյանքն ու գործերը, ում անունը ցանկանում եք կրել և փորձեք արժանապատիվ ապրելակերպ վարել, ձգտեք կրկնել այն գործերը, որոնք նա արել է, այսինքն ՝ ընդունել նրան որպես օրինակելի օրինակ:
Քայլ 2
Երկրորդ տարբերակն է ընտրել համանուն սրբին, ում անունով ուզում եք կոչվել: Անվան ընտրության և անվան օրվա ամսաթիվը որոշելու վերաբերյալ բոլոր հարցերը պետք է համակարգված լինեն հոգևորականի հետ:
Քայլ 3
Անցյալ դարերում Ռուսաստանում ծննդյան օրվա փոխարեն նշվում էր անվանակոչության օրը, բայց ժամանակի ընթացքում ավանդույթը կորցրեց իր արդիականությունը, և երկար տարիների անհավատության պատճառով այս օրը զրկվեց հոգևորությունից: Նախկինում անվանակոչության օրերը նշվում էին մեծ մասշտաբով և ունեին իրենց սովորույթները (հյուրերին ծննդյան կարկանդակներ ուղարկելը, տարատեսակ ուտեստներ պատրաստելը, ծննդյան օրվա գլխին կարկանդակ կոտրելը և այլն), բայց այժմ ամեն ինչ գալիս է բանական խնջույքի և զվարճանալու մեկ այլ առիթ:
Քայլ 4
Իրականում, քրիստոնեական ավանդույթների համաձայն նշելու անունը նշանակում է այցելել տաճար հիշարժան օրը, խոստովանել և հաղորդություն ստանալ, Աստծուն շնորհակալություն հայտնել բոլոր օրհնությունների համար և աղոթքով հարգանքի տուրք մատուցել ձեր հովանավոր սուրբին: Տոնական սեղանը կազմակերպված է, բայց ամեն ինչ արվում է դեկորատիվ, հանգիստ ու առանց աղմկոտ լացերի ու ալկոհոլային ավելորդությունների: Լավ կլինի, եթե ընտանիքը սկսի նշել բոլոր հարազատների ծննդյան օրը, այդ ժամանակ հնարավոր կլինի հաջորդ սերնդին սերմանել հարգանք հոգեւոր տոնի նկատմամբ:
Քայլ 5
Տոնական սեղանի շուրջ հավաքվում են ամենամոտ ու սիրելի մարդիկ ՝ ծնողներ, այդ թվում ՝ քավոր-կնքահայրեր, երեխաներ, հարազատներ ու ընկերներ:
Քայլ 6
Անվան օրերին ընդունված է նվերներ մատուցել, բայց միշտ հոգևոր իմաստով, մաքուր և ամրապնդող հավատ: Լավագույն ընտրությունն է անձին ներկայացնել իր հովանավոր սրբի դեմքով պատկերակ, գրականություն, եկեղեցական մոմեր և այլն: Լավ ավանդույթ է համարվում առաջարկել չափված պատկերակ, որը կպաշտպանի իր տիրոջը չար ոգիներից և չար ուժերից նրա ողջ ընթացքում: կյանք Նորածիններին կարելի է ներկայացնել անհատականացված պատկերակ, սուրբ գիրք, անհրաժեշտ իրերից մի քանիսը (հագուստ, խաղալիքներ և այլն):
