Մկրտության մասին ամենահիմնական փաստերը հաղորդվում են Ավետարանում: Խոսքը գնում է Հորդանան գետի մկրտության համար եկող հրեա ժողովրդին Հովհաննեսի նախորդի քարոզչության մասին: Բայց Հովհաննեսի մկրտությունը զգալիորեն տարբերվում էր այն առաքյալների կողմից, որոնք այժմ իրականացվում են եպիսկոպոսների կողմից: Հովհաննեսը իր քարոզչության և մկրտության միջոցով մեղավորներին ապաշխարության կոչեց: Երբ ինքը Հիսուսը մկրտվեց, արարողությունը բոլորովին այլ էություն ստացավ:
Սուրբ մկրտության խորհուրդը բացում է մարդու սիրտը Փրկչի ընդունման համար, և Հովհաննես Մկրտչի մկրտությունը պատրաստեց մարդու հոգին Աստծո խոսքի ընդունման և գալիք Քրիստոսի հանդեպ հավատքի համար:
Ուղղափառ անունով մկրտված անձի անունը
Արարողությունը տեղի չունենալուց առաջ մարդուն տրվում է սրբացված սրբի անուն: Մկրտված անձը կարող է ընտրել իր նախընտրած անունը, եթե դա չի հակասում եկեղեցական կանոններին:
Ինչպե՞ս ճիշտ ուղղափառ անուն ընտրել:
Բոլորովին էլ անհրաժեշտ չէ, որ Մկրտության համար ընտրված անունը նույնը լինի քաղաքացիական անունին: Այնպես է պատահում, որ ծննդյան ժամանակ մարդուն տրված անունը չկա Աստծո կանոնական սրբերի ցուցակներում: Ամենակարևորն այն է, որ ձեր հոգում զգաք, թե որքան հոգով է մոտ այս կամ այն սուրբին, որի անունը կկրի անձը Մկրտություն ստանալուց հետո:
Դուք կարող եք ընտրել այն սրբին, որի օրը նշվում է նախ մկրտվողի ծննդյան օրվանից հետո, կամ այս հարցի վերաբերյալ կարող եք խորհրդակցել քահանայի հետ: Ուղղափառ անուն ընտրելուց հետո քահանան երեք անգամ կատարում է խաչի նշանը: Նա խնդրում է Տեր Հիսուսին ողորմություն շնորհել մարդուն:
Սուրբ մկրտության հաղորդությունը
Մկրտությունը տեղի է ունենում պատրաստված մկրտության տառատեսակի մոտ: Դրա մեջ է, որ մկրտված անձը երեք անգամ կթաթախվի: Մկրտության խորհուրդը սկսվում է Ամենազորի քահանայի աղոթքից, որով նա Տեր Հիսուսին խնդրում է մաքրել մկրտվածի սիրտը բոլոր պղծություններից ՝ անմաքուր և չար ոգուց: Քահանան աղոթում է Տիրոջը Սուրբ Եկեղեցուն նոր որդի կամ դուստր ավելացնելու համար: Նա, ով մկրտվում է, խոստանում է դառնալ Քրիստոսի եկեղեցու հավատարիմ որդին, ծառայել Տեր Հիսուսին, հրաժարվել չարից: Նա հաստատում է իր հավատքը և երդվում ՝ երեք անգամ ստվերելով խաչի նշանով ՝ դրանով իսկ ընդունելով Քրիստոսին որպես Փրկիչ իր սրտում:
Մկրտված անձը երեք անգամ թքում է ՝ որպես նշան, որ նա արհամարհում է սատանային և հերքում է նրան, հրաժարվում է ծառայել նրան: Նորածնի մկրտության ժամանակ այս ծեսը կատարում են նրա ստացողները: Դրանից հետո եկեղեցու սպասավորը աղոթքով դիմում է Տիրոջը `տառատեսակի ջրի օծման համար: Նա ստվերում է նրան երեք անգամ խաչի նշանով, իսկ հետո `սուրբ յուղով: Դրանից հետո նա օծում է սուրբ յուղով մկրտվածին: Տառատեսակի ջուրը պետք է դառնա այն մարդու համար, ում վրա հաղորդություն է կատարվում, նոր հոգևոր կյանքի խորհրդանիշ, որը նրան կտանի դեպի փրկություն և հավերժական երանություն: Քահանան, վկայակոչելով Սուրբ Երրորդությունը, երեք անգամ ընկղմում է անձին սրբադասված ջրի մեջ:
Արարողության ավարտին մկրտված անձին դնում են կրծքային խաչ: Այն խորհրդանշում է արդեն մկրտված անձի հավատի նշանը Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ: Դրանից հետո սպիտակ հագուստ է դրվում նրա վրա, որպես Սուրբ Եկեղեցու նոր որդու կամ դստեր հոգու մաքրության խորհրդանիշ:
