Մեր նախնիների ժառանգությունն ու մշակույթը հիմնականում հիմնված են փոփոխվող եղանակների և երկնային մարմինների, հատկապես Արևի շարժման վրա: Գարնանային գիշերահավասարի տոնը (մարտի 21) բացառություն չէ և փառաբանում է Գարուն-Վեստայի ժամանումը ՝ հրաժեշտ տալով Ձմեռ-Մարային:
Սլավոնները միշտ ձգտում էին ներդաշնակ և ներդաշնակ ապրել Բնության հետ և նշում էին փոփոխվող եղանակների օրերը, քանի որ դա է հիմք հանդիսանում այն ամենի, ինչ գոյություն ունի ՝ Equinox- ից մեկ շաբաթ առաջ և մեկ շաբաթ անց:
Գարնանային գիշերահավասարի օրը (աստղագիտական գարնան սկիզբը) ուներ բազմաթիվ անուններ ՝ Մեծ օր, Կրասնայա Գորկա, Մեծ օր, Կրասնոգոր, Կոմոեդիցա: Մեր նախնիները համարեցին այս օրը Նոր տարվա սկիզբ, քանի որ Յարիլո-Արևը հալեցնում էր ձյունը և ամբողջ բնությունը վերակենդանանում ու վերակենդանանում էր, սկսվեց նոր կյանք:
«Առաջին նրբաբլիթը փափուկ է» ասացվածքն ի սկզբանե բոլորովին այլ նշանակություն ուներ, քան հիմա: - այսինքն ՝ արջեր: Քանի որ այս օրերին նրանք նաև հարգում էին Արջի Աստծուն, մարդիկ հանդիսավոր երթով մտան անտառ և թխված նրբաբլիթներ դրեցին կոճղերի վրա ՝ Արջին բուժելու համար: Դրանից հետո միայն սկսվեցին զվարճանքներն ու տոնական հանդիսությունները:
Maslenitsa- ի և Equinox- ի տոնին բոլոր անդամները հավաքվել էին միասին նշելու և ծեսեր կատարելու համար: Երկար ձմռանից հետո մարդիկ ծրագրում էին դաշտային աշխատանքներ սկսել և կոչ էին անում լավ բերք հավաքել: Մեր նախնիները պայմանավորվում էին եռյակներով, ուժերի և տոկունության մրցումներով և, իհարկե, հյուրասիրություններով և համեղ ուտեստներով: Մաքրման ծեսերն անցկացվում էին դժվար և ձանձրալի ձմռանից: Նրանք մաքրվեցին կրակով և ծխով ՝ ցատկելով կրակի և կրակոտ անիվի վրայով:
Գարնանային գիշերահավասարի օրը մեծ ուշադրություն է դարձվել, թե ինչ ասել և ինչ անել, քանի որ հավատում էին, որ այս տոնի ուժը շատ մեծ է, և ամեն ինչ, ինչ արվում է, ազդեցություն կունենա մարդու հետագա կյանքի վրա:,
