Հնդկաստանում ուսուցիչները միշտ համարվել են հասարակության ամենահարգված անդամներից մեկը: Նրանց դեռ մեծ հարգանքով են վերաբերվում, քանի որ դրանք ոչ միայն նոր գիտելիքներ են տալիս երեխաներին, այլև ձևավորում են կյանքի հետագա հայացքը: Այս մասնագիտության մարդկանց հարգանքի տուրք մատուցելու համար Հնդկաստանը ամեն տարի նշում է Ուսուցչի օրը:
Ամեն տարի սեպտեմբերի 5-ին Հնդկաստանի բնակիչները շնորհավորում են ուսուցիչներին մասնագիտական տոնի առթիվ: Այս օրը ուսուցիչները շնորհակալական խոսքեր են լսում իրենց աշակերտներից և նրանց ծնողներից իրենց աշխատանքի ընթացքում կիսված գիտելիքների և հմտությունների, քրտնաջան աշխատանքի և մեծ պատասխանատվության համար, որոնք իրենց մասնագիտության բաղկացուցիչ մասն են:
Ուսուցչի օրվա առթիվ հնդիկ դպրոցականներն ու ուսանողները հագնում են հանդիսավոր հագուստ և շտապում շնորհավորել իրենց ուսուցիչներին այս կարևոր տոնի կապակցությամբ: Նրանք նրանց նվիրում են ծաղիկներ և տնային նվերներ, կազմակերպում համերգներ և բեմադրում հետաքրքիր ներկայացումներ: Ուսուցիչների և ուսանողների շրջանում անցկացվում են տարբեր մրցույթներ և տարբեր թեմաներով մրցույթներ: Կազմակերպվում են սպորտային մրցաշարեր, տոնական երեկոներ և այլ զվարճալի միջոցառումներ:
Ուսանողների և ուսուցիչների միջև կապն ամրապնդելու համար Ուսուցչի օրը հաճախ ինքնակառավարման օր է անցկացվում: Ինչպես Ռուսաստանում, հնդիկ ուսանողները տեղեր են փոխանակում իրենց ուսուցիչների հետ և բաց դասեր տալիս: Ուսուցչին հաճոյանալու համար ուսանողների մեծ մասը ուշադիր պատրաստվում է այդպիսի դժվար առաջադրանքի:
Հատկանշական է, որ Հնդկաստանում Ուսուցչի օրը համընկնում է երկրի լավագույն ուսուցիչներից և հասարակական գործիչներից մեկի ՝ Սարվեպալի Ռադհաքրիշնանի ծննդյան օրվա հետ: Երկար տարիներ դասավանդել է Հնդկաստանի առաջատար համալսարաններում, իսկ 1962-67 թվականներին նա ղեկավարել է երկիրը որպես նախագահ և շատ բան է արել դրա զարգացման համար:
Իր կյանքի ընթացքում Ռադակրիշնանան իրականացրել է բարեփոխումներ, որոնք օգնել են շատ բնակիչների ստանալ բարձրորակ և բազմակողմանի կրթություն: Եվ միևնույն ժամանակ, նա բողոքեց գիտության նկատմամբ եվրակենտրոն մոտեցման դեմ ՝ պաշտպանելով իր հայրենի երկրի սեփական պատմության և փիլիսոփայության իրավունքը: Արմանալի չէ, որ Հնդկաստանի ժողովուրդը դեռ հարգանքով է հիշում նրան: Ի պատիվ նրա և երկրի բոլոր ուսուցիչների, այս տոնը սահմանվեց:
